‘Kijk, je kunt natuurlijk met z’n allen gaan wadlopen, daar heb ik niks op tegen, maar het echte wad leer je niet kennen als je met een grote groep bent’, zegt Meinders. ‘Bovendien is het voor sommige mensen niet mogelijk om door het slik te ploeteren. Of ze hebben daar geen zin in. Je moet ook goed doorlopen in verband met het opkomende water. Tijdens een Wadexpeditie kun je rustig aan doen.’
Ook de veel geboekte zeehondentochten zijn niet de manier om het wad te ontdekken, vindt Meinders. ‘Die tochten vertrekken met laag water en dan kom je langs een zandbank waar tachtig zeehonden liggen. Aan het eind van het seizoen zie je er geen tachtig zeehonden meer, maar twintig, want het zijn slimme dieren die liever een stukje verderop gaan liggen, omdat het daar rustiger is. Prima als je op die manier wilt genieten, maar je krijgt weinig mee van al het andere dat het wad te bieden heeft. ‘Waddenfastfood’ noem ik het.’
Volgens Meinders kun je met de door hem en zijn vrouw bedachte Wadexpeditie meer genieten van het gebied. ‘Wij vertrekken met hoog water uit Lauwersoog en gooien dan ergens het anker uit. Zeehonden zijn nieuwsgierige dieren, die komen wel naar je toe, of je ziet ze jagen. We hebben verrekijkers aan boord waarmee je in alle rust om je heen kan kijken. Wij en onze vrijwilligers, die we ‘Wadlanders’ noemen, kunnen van alles vertellen over wat je daar ziet. We hebben microscopen aan boord om het leven in het zeewater te bestuderen.’
Click one of our contacts below to chat on WhatsApp